Bedlam'ın Laneti ! ( Yakında )

[Xeon]

Çok yakında sizlerde, konuyu takipte kalınız ! Umbra'nın derinliklerinde kaderle yüzleşmeye hazır mısınız !


Bedlam Lanet'inin hikayesi ve ilgili bilgiler sürekli olarak bu başlık altından eklenecektir.

[Xeon]

Hikaye :

Ben  ki ekmeğini odundan kazanan bir insandım.geceleri evinde şöminenin karşısında birkaç kadeh şarap içen bir insandım. Geceleri hiç çalışmazdım.Sadece gündüzleri odun keser ve akşam hava kararmadan Luna’ ya döner ve mobilyacı Benjamin’e odunlarımı satardım.ve artık çok çalışmam gerekiyordu. Saatlerin günlerin daha değerli oldugu bir döneme girmiştim. Evet bir oğlum oldu. Adı  Jack koydum. Jack hafif yaramaz bir çocuktu eşim evde bütün gün onunla ilgilenirdi. Ben ise artık geceleride odun kesmeye karar verdim. Eşim buna katiyen izin vermedi ama ben kararlıydım. Çünkü ufak Jack’e daha iyi bir gelecek için bunu yapmam gerekiyordu.

Eşimle güzel bir yemekten sonra oğlum Jack’i öpüp kapının eşiğine geldiğimde arkamdan eşim Emily bağırdı. Kimseyle muhattab olmamı ve doğruca eve gelmemi söyledi. Emily ‘ i öpüp lambamı eline aldım ve güler bir yüzle geri gelicem dedim.
Orman çok sessizdi sadece hafif bir rüzgar ama eşlik ediyordu. ve tabikide  sırtımdaki baltanım çantama vuruş sesi. Ağaçların kuru olanlarını tercih ediyordum daha çabuk kesebildigim için. Lambamı yere koydum ve tam karşımdaydı kocaman yaşlı bir agaç. Dedim ki kendi kendime bunu kessem yeter ilk gece için. Ve başladım baltayla vurmaya. Biraz yormustu beni ama yapmak zorundaydım.

Odunları sırtıma yukledıkten sonra tuttum evin yolunu . Kapıyı çaldım.açan olmadı.Hafif yüksek sesle Emily dedim ve bekledim.içerden ayak sesleri geliyordu.sonra dayanamayıp bagırdım ‘Emilllyyy’ diye.kapı açıldı ve az sessiz ol.Çocugu uyandıracaksın dedi Emily. Ama benim kalbim küt küt atıyordu.çok merak etmiştim onları ilk defa gece yalnız kalıyorlardı.O kısacık sürede aklıma direk taverna da anlatılan eski bir hikaye geldi aklıma ‘BEDLAM’.Pislik kokan ve sürekli ortalardan kaybolan sadece geceleri ortaya çıkan adam.şimdi bile tüylerim diken diken olmustu.
Günler böyle geçiyordu. Alıştıkca artık geceleri çalışmak zor gelmiyordu.Hep güzel hayaller kurardım aklımda.Ufak Jack ile balık tutucagım onada bu odunculuk meslegini öğretecegim günler geliyordu aklıma.Ta ki Bedlamı Luna’nın yakınındaki ahşap boş evde görene kadar.

Geceleri cıkmama kararı almıstım.1 hafta boyunca geceleri gitmedim odun kesmeye. Ama paramızın tükendiğini Emily’nin suratından anlıyabiliyordum. Gece yatarken Emily’e dönüp  ‘ben tekrardan geceleri işe gidiceğim ‘ dedim.Emily bana dönüp dediki zorunda değilsin.Ama ben kafama koymustum bir kere gidecektim.
Ertesi  gün yemekten sonra kimseye bir şey demeden elime lambamı sırtıma baltamı alıp cıktım yola.Luna’dan baya uzaklaşmıstım.aklım hep evdeydi.Sanki kötü şeylerin olacagı hissi vardı içimde.ağaç bakıyordum etrafta  ama agaç bulamıyordum.Sanki birileri benim uzaklaşmamı istermişcesine yakınlarda hiç kesilicek agaç bırakmış gibi..

Ve işte ordaydı hemen aldım baltamı bir an önce kesip evime dönmek istiyordum.Ve avuç içlerimi tükürükleyerek aldım baltamı elime ve başladım vurmaya.Ben baltayla agaça vurdukca sankı arkamda birisi bana bir adım geliyormus gibi hissediyordum. Ta ki ensemde bir nefes hissedene kadar.bagırarak ‘aaaaggggghhh’ diye dönerekten baltamı salladım. Kimse yoktu.sadece ben ve ağaçlar vardık.artık eve gitmenin vakti geldigini anlamıstım.Topladıgım birkaç altınlık odunu bağlayarak sırtıma yükledim.Luna’nın yolunu tuttum.
Luna’ya yaklaştıkca içim tuhaf olmaya başladı. ıçimden yine o lanet Bedlam gecti.Ve yürümem hızlanmaya başladı.ben Bedlama lanet okudukca ayaklarım daha da hızlanmaya başladı.
Ve eve gelmiştim kapımız açıktı.sırtımdaki odunları yere fırlattım.Ve baltamı elime alarak kapıyı tekmeledim.tamamen acıktı ve soframız hale masanın üzerindeydi.’Emilllyyyy   Jaccckkk’ diye bagırdım.ama içeriden anlam veremediğim garip sesler geliyordu.ıyice korkmustum ve yavaş adımlarla ilerliyordum.bacaklarım titriyordu ve kollarım iyice yorulmustu.Bir anda üstüme oğlum Jack atladı. Tek yapabildiğim Jaccckkk diye bagırmak oldu.Ama oğlum bana babasıymışım gibi davranmıyordu.daha cok beni ısırmak yaralamak istercesine bastırıyordu.Jack’i bir hışımla üstümden fırlatıp yukarıya yatak odamıza dogru koşturdum.yatak kanlar içindeydi ve içeriden ‘ aughh   haaagh’ tarzı sesler geliyordu.Ben iyice halsizleşmeye başladım çünkü oğlumun bana davranış şekli ve Emily’i kaybettim sanmam inanılmaz şekilde buhrana düşürmüştü beni.
   
Kapıyı elimle hızlı bir şekilde açtım ve karşımdaydı o lanet Bedlam. O pis kokusu yaklaştıkça artıyordu.eli yüzü kan içindeydi ve bana dönüp lanet sırası sende  diyerek pencereden atlayıp kaçtı.Karım Emily kanlar içinde yatıyordu yatakta.üstünü örterek dışarıya fırladım ve baltamı aldıgım gibi Bedlam’ı kovalamaya başladım.ta ki umbra’ya kadar umbranın içinde sanki yer yarıldı içine girdi lanet herif.yok yok yok bulamıyordum o pisliği. Umbrada bir gece kaldım ama bir daha görmedim o lanet pis kokan Bedlam ‘ı.
   
Evet bu kitabı bulduğumda bir ağacın üzerindeydi.Ben bir gezginim ve askerim.ben ki Doom dungeon’ nun derinliklerindeki Dark Father’ı yenmiş bir askerim.Dünya üzerinde tek bir kötülük kalmayıncaya kadar savaşmaya yemin etmiş bir askerim.Ben Lord  Gilbortia.

Ya kötülükle savaş ya da Bedlam’ın Lanetine sende tanık ol.!

[Styleturk]

Çok güzel bi hikaye ben daha bitmedi diye 2. sayfayı falan aradım.
eğer sen yazmadıysan kaynagını ögrene bilirmiyim okuyacak hikaye cıkar

[Xeon]

Biz yazdık.

[koalala]

hiç!

[Harminskettesektere]

hahahaha ne içiyon lan sen